De jaren 1960 -1971... de jaren zestig
1960, Nieuwe buren
De rolschaatsbaan was aan de rand van Den Haag gelegen doch ook de stad groeide. De rolschaatsbaan kreeg ook steeds meer nieuwe buren. Aan de Savornin Lohmanlaan verschenen luxe woningen en direct naast het Paviljoen (zie op de foto rechts) krijgt de "padvinderij" ook een onderkomen. Het houten gebouw werd later ook regelmatig door de rolschaatsers gehuurd om daar feestjes te organiseren.
1960, Marathon-Rinck, van links naar rechts Els de Lange, Anneke van de Wall, Finy Beekhuizen en Hilde Hütten.
​
​
1961, Van vader op zoon
Zoals in vele takken van sport was ook bij de vereniging E.H.R.C. Marathon
de situatie dat rolhockey spelende leden hun gezinsleden mee naar de
sportaccommodatie namen. Als hun vader (als rolhockeyer) en of hun moeder
(als kunstrijdster) even niet op de rolschaatsen stonden waren het de kinderen
die de rolschaatsbaan in hun bezit namen. Dit leverde natuurlijk mooie plaatjes
op zoals de 31-jarige rolhockeyer Dik Verbeek die met zijn 4 jarige zoon Rob
geduldig voor de fotograaf poseerde. Op deze wijze begonnen ook de
"kinderen van..." het spel rolhockey te spelen.
​
​
​
​
​
​
​
​
1961, Marathon-Rinck, vele kinderen volgden hun ouders naar de rolschaatsbaan en begonnen op deze wijze de tak van sport rolhockey te beoefenen. De jarige Rob Verbeek hier samen met zijn vader Dik Verbeek.
​
1961, E.H.R.C. Marathon kunstrijders doen het goed
1961, Marathon-Rinck. Kunstrijders van E.H.R.C. Marathon tijdens een huldiging. ​
Van links naar rechts: Anita Ooms, dhr. Violet, Anneke Oudewaal, Madeleine Hendriks, Ciska Schaap, Netty Blom, Arnoud Hendriks, Tom Ooms.
Midden voor: Marianne Ooms
​
​
1963, E.H.R.C. Marathon kans op kampioenschap in 2e klasse
Inmiddels speelde het seniorenteam van E.H.R.C. Marathon niet meer op het hoogste niveau maar in de top van de tweede klasse. Op zondag 23 juni 1963 had het seniorenteam de kans om kampioen te worden. Maar dan moesten ze wel winnen van het Dordtse AGOR. De tegenstander moest ook winnen om kampioen te worden. Een 3-3 gelijkspel was het vervolg waardoor REW uit Eindhoven de lachende derde was en de kampioen werd. De junioren van E.H.R.C. Marathon werden wel kampioen in de jeugdklasse door een 6-3 overwinning. Dick Verheul was met 3 doelpunten een opvallende Hagenaar.
De vereniging K.R.C. De Antilopen (met Sybille Feiertag, Willy van Veen en Marijke van der Veer) won een clubkunstrijwedstrijd op de Marathon-Rinck. Tweede werd E.H.R.C. Marathon (met Marry Joustra, Anita Ooms en Anneke van der Wal), derde De Lichtstad (Eindhoven), vierde Residentie (Den Haag), vijfde ZRC (Zaandam) en zesde De Dennenberg (Valkenswaard).
1963, de Marathon-Rinck
Voor het café-restaurant Paviljoen Marathon was een lange bank geplaatst waarop de sportievelingen hun rolschaatsen konden aantrekken. Op de hier onderstaande foto zijn een aantal leden zichtbaar van de verenigingen E.H.R.C. Marathon en K.R.C. De Antilopen op een op een koude winterdag in 1963.
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
Tweede van links: Anneke van de Wall, derde van links Anneke Oudewaal (Nederlands kampioene), vierde van links Ilonka ....., staand Martina.. Vierde van rechts Marianne Ooms, daarnaast Anita Ooms en uiterst rechts Linda Zoutendijk.
Ook dit vond plaats op de Marathon
1964, een jeugdkampioene voor de E.H.R.C
1ste plaats voor Marianne Ooms op 10-jarige leeftijd
1964, en weer een nieuwe vereniging: The Rolling Stars
En ja hoor, weer ontstond er een nieuwe vereniging uit de E.H.R.C. Marathon ditmaal is het een vereniging met de naam The Rolling Stars en ook deze nieuwe vereniging speelde haar wedstrijden op de Marathon-Rinck.
1964, de Marathon-Rinck wordt verwaarloosd
Het vrijrijden is duidelijk minder aan het worden, rolschaatsen werd minder populair. Voor het eerst sinds de oprichting van rolschaatsbaan ligt de eerste rolschaatsbaan van Nederland voor aanvang van een nieuw seizoen verwaarloosd bij. De hier en daar gescheurde eterniet platen zijn door Henk Ooms niet te vervangen. Het onkruid komt langs de naden van de eterniet platen naar boven. De familie Ooms heeft als exploitant zijnde van de Gemeente te horen gekregen dat de rolschaatsbaan moet verdwijnen. De gemeentelijke plannen waren om op de Marathon-Rinck een ziekenhuis te bouwen. Het kon binnen een jaar zijn, het kon ook enkele jaren duren dus investeringen waren niet rendabel meer te krijgen. Toen de onderhoudswerkzaamheden werden gestopt en investeringen achterwege werden gelaten was dat het beging van het einde van de Legendarische Marathon-Rinck.
Bij aanvang van het sportseizoen 1964 kwam de rolschaatsbaan niet meer door de N.R.B. keuring "heen" en konden op de Marathon-Rinck geen rolschaatsactiviteiten meer worden georganiseerd. Dit was het einde. Zeker toen de familie Ooms eternit platen (de speelvloer) ging verkopen aan de eigenaar (Familie Ekering) van de in Zuidwest Den Haag gelegen rolschaatsbaan, De Eekhoorn.
1965, de Haagse beat stroming
Daar voor meerdere familieleden inkomsten noodzakelijk waren bedacht Tom Ooms dat het café-restaurant van de rolschaatsbaan uitgebreid kon worden en liet de rolschaatsbaan verder aan broer Henk over en bouwden achter het café-restaurant een zaal van 10 bij 20 meter. Een ruimte waar net als de rolschaatsbaan en houten frame werd neergelegd. Op dit frame werden eternit platen geschroefd zodat de kunstrijders ook bij slecht weer hun verplichte lussen en slangenbogen (de figuren) konden oefenen. De zaal werd in twee maanden opgebouwd en was een welkome aanwinst voor trainer Jan Bauer. Doch in de zaal was ook een podium geplaatst en steeds meer en meer deed de muziek op de Marathon-Rinck z’n intrede.
​
​
In het begin keken de rolschaatsers wel wat vreemd op. Wat had Tom Ooms nu weer in zijn hoofd gehaald. Ging hij de Haagse jeugd en veel herrie naar deze mooie rustieke locatie halen? Dat deed hij inderdaad en al snel kwamen ook die zelfde rolschaatsers naar die herrie luisteren. In de begin jaren van de nieuwe zaal speelden er groepen als de huisband The Magic Strangers en The Noice Breakers.
​
​
Op de foto hiernaast Tom Ooms op de ladder in de nieuwe hal.
1964, in het Zuiderpark kampioen 2de klasse
Op 16 november 1964 viert het seniorenteam van de vereniging het Nederlands kampioenschap!
Staande van Links naar rechts: supporter Kareltje Zuidgeest, Ed Kester, Henk de Geus, Leen van Veelen, Wim Nederpelt (2003), Boy De Senerpont Domis (keeper), Wil Ooms (trainer-coach) en Piet Ligtvoet (begeleider en voorzitter van de vereniging). Zittend van links naar rechts: Hans Wolff, Con Zuidgeest (keeper) en Phil Heppe.
​
​
​
​
​
Fotograaf: Fred de Wit
​
1966, Het rolschaatsen maakt steeds meer en meer plaats voor muziek
Ondertussen waren er verenigingen van de Marathon-Rinck naar een andere Haagse rolschaatsbaan uitgeweken. H.R.C. Hollandia speelde inmiddels op rolschaatsbaan De Eekhoorn aan de Leyweg. R.C. Residentie en Internos '62 op de rolschaatsbaan in het stadspark Zuiderpark. De Marathon locatie kreeg steeds meer bekendheid als muziekcentrum. De naam van De Marathon-Rinck werd gewijzigd in Dancing De Marathon. Groepen als de Golden Earings (toen nog met een S aan het eind) van Rinus Gerritsen en de Motions van Cees van Leeuwen begonnen hier hun muziek carrière. De volgende opsomming van namen zal bij vele lezers van deze rubriek een glimlach op het gezicht laten verschijnen: Hu en de Hiltrops, de Davies, Scarlets (Peter de Looff), ZZ en de Maskers, de Tielman Brothers, T-Set (van Peter Tetteroo), After Tea, Q65 (Jay Baars, Willem Biever, Joop Roelofs, Jan Cornelissen), Livin’ Blues, The Nicols, Groep 1850, Peter Koelewijn, Rosita Bloem, Bonny St. Clair, Willie and the Giants, Shocking Blue en ook de buitenlandse bands als The Who, The Kink en Marmelade zal een blijk van herkenning geven.
​
​
1966, De eerste huisband The Magic Strangers
​
​
​
​
​
​
​
​
Rechts voor: Bea van Reeuwijk (kunstrijdster), Ida Ooms, op de rug gezien,?, ?, Joop Roelofs, uiterst links, Rob Roemers (Manager The Magic Strangers en oud rolhockeyer), staand: Wim de Mik (gitarist) en Jan Cornelissen (basgitarist). Joop Roelofs had het fraaie decor met de Brooklyn Bridge op één van de wanden in de muziekruimte achter het Paviljoen geschilderd. De drummer van The Magic Strangers was de rolhockeyer Huib Baden
1966, Paviljoen Marathon
ligt er zwaar verwaarloosd bij​ en dient verder als café, zitruimte, kassa en garderobe voor Dancing De Marathon. De aanbouw, achter het Paviljoen, is op de foto zichtbaar.
De levende muziek werd in Den Haag minder daar de bands niet alleen maar in Dancing De Marathon speelden maar het gehele land doortrokken om concert na concert te geven. Maar Tom Ooms zou Tom Ooms niet zijn als hij weer niet op iets nieuws inspeelde. Ditmaal was hij erbij bij de introductie van de discomuziek. De bekende Haagse discotheek De Marathon was geboren.
1967, De competitie
Het seniorenteam komt dit jaar uit in de eerste klasse van de Nederlandse Rolschaats Bond en heeft R.E.W. (Eindhoven), Hollandia (Den Haag-Eekhoornbaan), Residentie (Den Haag-Zuiderparkbaan), Helmond West (Helmond), Internos '62 (Den Haag-Zuiderparkbaan) en AGOR (Dordrecht) als tegenstanders. Ook werd er meegedaan aan de Stedenwedstrijd “Antwerpen-Den Haag" welke werd verspeeld in sporthal Het Sportcentrum, gelegen achter het Antwerpse Sportpaleis (wijk Merksem). De Haagse verenigingen Marathon, Hollandia, Residentie en Internos '62 tegen de Antwerpse verenigingen Kon. Antwerp S.C., Buffalo RHC, Holidays S.C. en Kon Modern.
De in 1965 gerealiseerde verhuizing van de Marathon-Rinck naar de rolschaatsbaan in het Zuiderpark had de vereniging geen goed gedaan. Veel Leden, zeker bij de kunstrijafdeling, vonden de verplaatsing van een te grote afstand en beëindigden hun lidmaatschap. Ook het feit dat men "geen eigen baas in eigen huis was" kwam de verenigingssfeer niet ten goede. Uit het seniorenteam team vertrok international Phil Heppe naar de ook op de Zuiderparkbaan spelende R.C. Residentie en de internationale doelman Con Zuidgeest was in het vorige seizoen uit het team gestapt door te vertrekken naar Internos ’62. Beide verenigingen waren de sterkste van het land en hadden logischer wijs een grote aantrekkingskracht op de internationals van E.H.R.C. Marathon. Ook de verdienstelijke speler Ed Kester vertrok naar Internos '62 en ondanks de komst van twee spelers van stadgenoot The Rolling Stars kon degradatie naar de tweede klasse niet worden voorkomen. Dus na de promotie naar de eerste klasse werd in het opvolgende seizoen degradatie naar de tweede klasse niet voorkomen.
Ook al was ook de kunstrijafdeling van de vereniging kleiner geworden, sportief gezien was er zeker nog iets te genieten. Vera Klein werd in het jaar 1967 kunstrij juniorkampioen van Nederland. Met kunstrijder(sters) als Anneke Ligtvoet en Peter Moorman en onder Leiding van Nel van Dam-Maas werd er hard, aan het voortbestaan van de kunstrijafdeling, gewerkt.
​
1968, Het doek valt
De Gemeente Den Haag eiste vanuit haar erfpacht regeling met de familie Ooms de locatie terug. In deze rustieke omgeving was geen plek voor het geluid veroorzaakt door jeugd en hun favoriete muziek. Deze locatie bracht de Gemeente veel geld op door de bestemming van deze Locatie te wijzigen in die van woningbouw.
​
​
1968, Dancing de Marathon. Afscheidsreceptie.
Tijdens een druk bezochte receptie namen Ida en Tom Ooms afscheid van een legendarisch Haags onderkomen. Zittend voor het podium waar vele artiesten gedurende de afgelopen jaren hadden opgetreden. Op de achtergrond is de decorschildering met de Brooklyn Bridge zichtbaar. Deze schildering was aangebracht door Joop Roelofs, de gitarist van de Q65.
​
1971, De verhuizing en de afbraak
De rolschaatsbaan lag er verlaten en verwaarloosd bij. Doordat er geen rolschaatsactiviteiten meer waren voerde Henk Ooms al lang geen onderhoudswerkzaamheden meer aan de rolschaatsbaan uit.
Na de transitie van rolschaatsbaan naar dancing betrok Henk een pand in de Newtonstraat, daar maakte hij verder de "Ooms" rolschaatsen en ging ook ijsschaatsen slijpen. Daar kreeg hij zo’n uitstekende reputatie mee dat er uiteindelijk uit allerlei delen van het land schaatsenrijders kwamen om hun schaatsen bij Henk te laten slijpen. Hij kreeg de gelegenheid een schaatsenwinkel (ijs en rol) in de nieuwe gemeentelijke ijsaccommodatie De Uithof te beginnen. De naam die hij er aangaf was Ooms Sport. Hij ging uiteindelijk met pensioen in 1986.Wil Ooms, de zoon van Henk en Map, was in 1945 in Haarlem geboren en maakte later als sporter furore in het Haagse ijshockey bij de vereniging HYS HOKY.
Tom Ooms was dus inmiddels volledig in de muziek terecht gekomen en bouwde in Den Haag een nieuwe discotheek aan het Haagse de Wijndaelerweg (Ockenburg). De locatie aan de Savornin Lohmanlaan kwam dus zoals gewenst in 1971 vrij voor woningbouw en uiteindelijk was er niets meer zichtbaar van al die rolschaats- en muziek historie die op deze locatie werd geschreven.
Familie Ooms: "Bedankt voor de introductie van de eerste rolschaatsbaan en de eerste rolschaatsclub van Nederland. Bedankt voor onderdak en de start van de beroemde Haagse beat stroming. De Hagenaar is jullie veel dank verschuldigd!'.
​
​
​
​
1971, Ooit de locatie van de eerste rolschaatsbaan van Nederland aan de Savornin Lohmanlaan. Nu: woningen!
​
1971 Rolschaatsbaan Zuiderpark
Door een raadsbesluit komt de rolschaatsbaan Zuiderpark in het bezit van de gemeente Den Haag. Hiervoor wordt fl. 100.000, - betaald aan eigenaresse, de stichting Jeugdrecreatie en de gemeente rekent op een exploitatieverlies van fl.40.000 - per jaar.
​
1971, Rolschaatsbaan Zuiderpark. E.H.R.C. Marathon.
Staande van links naar rechts: Henny de Vet, Peter Eilenbrecht, Aad van Wieringen
en Joop Scheling.
Zittend van links naar rechts: Peter Eindhoven, John Hartkamp, Peter Meerburg en Pim Bakker.
​
​