De jaren 1948 -1951... Den Haag de bakermat voor het Nederlandse rolhockey
De eerste strubbelingen
In Den Haag is dus het Nederlandse rolhockey begonnen. Ruim een jaar na de oprichting (1947) ontstonden de eerste strubbelingen tussen de bestuurders en de Leden van de vereniging E.H.R.C. Marathon. Zoals nog vaak zal volgen waren dit de eerste ontwikkelingen tot het stichten van een nieuwe vereniging alwaar de ontevredenen in een nieuwe organisatie hun heil zochten.
Het was weer de familie Ooms die een initiatief nam om het fenomeen rolhockey in goede banen te leiden. Zij stonden immers nu aan de wieg van de oprichting van de Nederlandse Rolschaats Bond (1948) en hadden de hoop dat hierdoor de nieuwe verenigingen met elkaar konden gaan optrekken. In het zelfde jaar werd de N.R.B. erkend door de wereldbond F.I.R.S. In de eerste jaren waren het dan ook alleen de rolhockeyers die Lid waren van de N.R.B. en later zijn de kunstrijders en hardrijders aangesloten.
Het Nederlandse rolhockey team in Montreux
​
​
​
​
​
​
​
​
In het paasweekeinde van dit jaar werd het wereldkampioenschap rolhockey voor landen teams in Montreux (Zwitserland) gehouden. De nog geen jaar bestaande Nederlandse Rolschaats Bond werd uitgenodigd om met een team deel te nemen. Een geheel uit Marathon spelers (o.a. Joop de Bruyn, Bert van Dinter, gebroeders Jansen, Rob Ekering, John Ekering) bestaande Nationale ploeg nam deel aan het WK. Het werd 9e en laatste. In 8 wedstrijden werd een doelsaldo behaald van 0 goals voor en 100 goals tegen. De spelers hadden nu wel gezien hoe “het spelletje” gespeeld moest worden en hadden geen zin meer om onder het huidige Bestuur van Marathon te blijven functioneren en een splitsing was het gevolg.
De vereniging R.C. Residentie werd in 1948 opgericht en speelde haar wedstrijden eveneens op de Marathon-Rinck.
​
E.H.R.C. Marathon had van de oprichting af veel aandacht besteed aan de kunstrijafdeling die vooral tot behoorlijke prestaties kwam en klinken de namen van Netty Delvoix en Tiny Bom nog jarenlang met veel respect door.
1948 WK Hardrijden en een geboorte ...
Op de Marathon-Rinck werden er ook hardrijwedstrijden georganiseerd. Het was immers een van de drie statutair vastgelegde verenigingsonderdelen. Enkele leden van E.H.R.C. Marathon waren hier zo bedreven in dat zij namens Nederland werden uitgezonden naar het Wereld Kampioenschap hardrijden te Lissabon (Portugal).
Dat er genoeg leven op de Marathon-Rinck was werd wel heel duidelijk toen in het kleine huisje achter Paviljoen Marathon een kindje werd geboren. De trotse ouders Tom en Ida Ooms kregen een wolk van een baby. Het meisje kreeg de naam Anita en nog geen vier jaar later werd ook in het kleine huisje haar zusje Marianne geboren. Het gezin Ooms woonde tot het jaar 1957 op deze bijzondere locatie.
1949, Lissabon, Het nationale team van Nederland hardrijden.
​
​
​
​
1950, Oom Karel en de Herdershond
Op de Marathon-Rinck was in deze jaren "Oom Karel" Brand een bekende verschijning. Deze vrijwilliger had een tuinhuis naast de rolschaatsbaan en maakte veel tijd vrij voor de ontwikkeling van het jeugdrolhockey in Den Haag en was altijd onafscheidelijk van zijn bekende “Herdershond” met de naam "Vivi".
1950, Marathon-Rinck, Staande van links naar rechts: Dik Verbeek, Loek van Leeuwen en vervolgens de bekende "Oom Karel" Brand.
1950, Marathon-Rinck. Het eerste jongens jeugdteam van E.H.R.C. Marathon voor aanvang van een wedstrijd.
​
​
​
​
De rolhockey- en hardrijwedstrijden en de kunstrijshows trokken steeds meer publiek. Om meer publiek een goedzicht op deze evenementen te geven werd er in 1950 aan de Lange zijde van de rolschaatsbaan (Savornin Lohmanlaan) gestart met het aanleggen van een sta-tribune, die plaats gaf aan 600 personen. Een zandwal werd als basis aangelegd. De bedekking bestond uit betonnen stoeptegels. Deze tribune werd pas gebruikt als het gezellige terras aan de Paviljoen zijde overvol was.
​
5 juni 1950, Miep Handstede, Kunstrijdster en lid van E.H.R.C. Marathon !
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
1951, De eerste Nederlandse rolhockeykampioen E.H.R.C. Marathon!
Een zeer bescheiden rolhockeycompetitie bracht de verenigingen E.H.R.C. Marathon en R.C. Residentie herhaaldelijk tegenover elkaar en men begrijpt dat het “kampioenschap van Nederland” geruime tijd een specifieke Haagse aangelegenheid was. In 1951 wordt er voor het eerst een officiële nationale competitie gespeeld. De heer Zoeterman, voorzitter van de in 1947 opgerichte Nederlands Rolschaats Bond, mag de eerste kampioensvaan uitreiken aan……..E.H.R.C. Marathon.
​
1951, Marathon-Rinck, Het allereerste kampioensteam van Nederland was E.H.R.C. Marathon.
Staand van links naar rechts: Raoul de Bock, Loek van leeuwen, ?. Zittend van links naar rechts: ?, keeper Wim van der Klugt met kampioensbeker en Gradus van Asperen.
​
​
​
​
​
​
​
​
1951, Marathon-Rinck. Even poseren voor de foto tussen de vele trainingen door.
Links Henk van de Veer en rechts Dik Verbeek.
1951, Overwinteren in Poeldijk en wereld sport primeur
Om in de wintermaanden te kunnen blijven hockeyen werd regelmatig de Fruit- en Groenten veiling Poeldijk omgetoverd tot rolschaatsbaan en werden van pallets tribunes gebouwd. Na goedkeuring van de overheid had de Nederlandse sportwereld een primeur door als eerste na de wereldoorlog een Nederlandse en een Duitse sportploeg tegen elkaar te laten uitkomen. Voor ruim duizend toeschouwers won het Duitse Walsum met 6-1 van Marathon.
1951 Veiling Poeldijk, EHRC Marathon - Walsum. Nr. 3 de 30-jarige Tom Ooms en nr. 5 de 21-jarige Dik Verbeek.
​
​
​
1951, Marathon Rinck, E.H.R.C. Marathon en R.C. Residentie gebroederlijk bij elkaar. Staand v.l.n.r.: Joop de Bruin, Wil Wimmers, Bert van Dinter, Henk van Dinter, Loek van Leeuwen. Zittend v.l.n.r. Raoul de Bock, Wim van de Klugt en Gradus van Asperen.
​
​
​
1951, Tweede club afsplitsing
Nadat ontevreden leden van onze vereniging in 1948 een nieuwe vereniging het daglicht lieten zien (R.C. Residentie) was er in het jaar 1951 een tweede afsplitsing. De Haagsche Rolschaats Club Hollandia werd opgericht en speelde en trainde een kort periode op de Marathon Rinck. In dit zelfde jaar verhuisde de jonge vereniging R.C. Residentie (oprichting in het jaar 1948) van de Marathon-Rinck naar een voormalig vliegtuighangar aan de Hoekwaterstraat in Voorburg. Al vrij snel na de oprichting bleek dat de verhouding tussen de verenigingen E.H.R.C. Marathon en H.R.C. Hollandia enerzijds en R.C. Residentie anderzijds niet al te beste waren. De eerste twee verenigingen gingen zelfs een nieuwe rolschaatsbond oprichten, de Nederlandse Rolschaats Unie en dat had dus twee leden, E.H.R.C. Marathon en H.R.C. Hollandia. De Nederlandse Rolschaats Bond (1948) had slechts een lid doch was wel als organisatie goedgekeurd door de Nederlandse Sport Federatie (N.S.F.). Al snel bleek dat de Nederlandse Rolschaats Unie geen bestaansrecht had daar een N.S.F. lidmaatschap ontbrak. Verenigingen in het buitenland wilde geen wedstrijden spelen tegen E.H.R.C. Marathon en H.R.C. Hollandia daar zij lid waren van een "wilde" nationale organisatie. Uiteindelijk traden ook E.H.R.C. Marathon en H.R.C. Hollandia toe tot de Nederlandse Rolschaats Bond.
1951, Sportprogramma
Tijdens de sportdagen was er veel te zien op de Marathon-Rinck. Rolhockeywedstrijden met kunstrijuitvoeringen en hardrijwedstrijden. Er was altijd wel iets te beleven aan het einde van de Savornin Lohmanlaan.
​
​
Foto links boven: Kunstrijuitvoeringen (in de pauze van de derby E.H.R.C. Marathon - R.C. Residentie) voor heel veel publiek.
Foto links onder: E.H.R.C. Marathon in de verdediging in de thuiswedstrijd tegen R.C. Residentie. Drie Marathonners in beeld. Links Dik Verbeek, ? en keeper Boy de Senerpon Demis.
Foto rechts onder: Keeper Boy De Senerpont Domis moet het in dezelfde wedstrijd nu zonder verdedigers doen. Bert van Dinter van R.C. Residentie heeft de bal tussen zijn schaatsen.
Foto rechts boven: Op de foto is links buiten de rolschaatsbaan (vanaf de Savornin Lohmanlaan gezien links) een klein wit huisje met een groene toegangsdeur zichtbaar. Dat was de kassa voor de sportevenementen. Hier kon men via het kleine groene raampje entreekaartjes kopen. Nauwelijks zichtbaar zat binnen in de kassa vele jaren als vrijwilliger de politieagent de heer Osendarp.
​
